Dövlətlərin hüquq sahəsində əməkdaşlığı,
qanun yaradıcılığı və tətbiqi sahəsində
bir-birinin təcrübəsini nəzərə alması zəruridir
və bu, qarşılıqlı surətdə zənginləşməyə xidmət
edir. Başqa sözlə, hər hansı bir hüquq institutu
müqayisəli kontekstdə öyrənildikdə, onun ayrı-ayrı hüquq sistemlərindəki təzahür və xüsusiyyətləri haqqında daha aydın təsəvvür əldə
etmək mümkün olur. N.V.Varlamova qeyd edir
ki, müqayisəli hüquqşünaslıq metodu ayrılıqda
götürülmüş hüquq institutunun təkcə konkret
hüquq sistemi daxilində deyil, eyni zamanda,
konkret siyasi, iqtisadi, mədəni və s. şəraitdə
necə fəaliyyət göstərməsi barədə biliklər əldə
etməyə imkan yaradır. Bu biliklər sonradan milli hüquq sistemi daxilində mövcud institutların
təkmilləşdirilməsi, onların başqa – alternativ
institutlarla əvəzlənməsi, yaxud ümumiyyətlə
yenilərinin yaradılması və tətbiq edilməsi üçün
model qismində istifadə edilə bilər [10, s. 193-
194].