Tarixi reallıq göstərir ki, beynəlxalq hüquqdan irəli gələn bəzi prinsiplərin məzmununun müəyyən olunmasındakı ziddiyyətlər
praktikada bir çox problemlərə yol açmaqla
həmin prinsipləri bəzi qüvvələrin strateji maraqlarının realizəsi vasitəsinə çevirmişdir. Həmin
qüvvələr siyasi maraqlarını reallaşdırarkən öz
mövqelərini beynəlxalq hüquq normaları ilə
əsaslandırmağa çalışır ki, bunun da nəticəsində
müvafiq beynəlxalq hüquq normaları subyektiv
şərhə məruz qalır. Həmin beynəlxalq hüquq normalarından biri də “xalqların bərabərliyi və öz
müqəddəratını təyinetmə” prinsipini müəyyən edən normadır. Belə ki, müstəmləkə və işğal-
çı hakimiyyətin haqsızlıqlarına son qoymaq
məqsədilə yaranan “xalqların bərabərliyi və
öz müqəddəratını təyinetmə” prinsipi müasir
mərhələdə dövlətlərin ərazi bütövlüyünün pozulması ilə nəticələnən işğalçılıq siyasətinin
pərdələnməsinə və separatizmə yol açan əsas
vasitəyə çevrilmişdir.