Klassik etik yanaşmalarda etikanın mövzusu ümumiyyətlə insanlar arasındakı
münasibətləri əhatə edir. Bununla belə, ekoloji etika insanların digər insanlar qarşısındakı öhdəliklərindən daha çoxunu ehtiva edir və buna görə də etik subyektlərin tərifini genişləndirir. Ekoloji etika əsasən üç başlıq altında araşdırı-
lır: antroposentrik, biosentrik və ekosentrik yanaşmalar. Antroposentrik yanaşmada gələcəyin
məhvinə görə heç bir məsuliyyət daşımadan
sağlam ətraf mühitdə yaşamaq hüququ pozulan gələcək nəsillərə qarşı etik öhdəliyin olubolmaması müzakirə edilir. Biosentrik yanaşma
ilə digər canlılar, heyvanlar, bitkilər və s. digər
həyat formalarının hüquqları sual altına düşür. Ekosentrik etik yanaşma isə etika mövzusunun canlılardan kənara çıxa bilməsi və təbii mühiti də əhatə edə bilməsi (məsələn, “təbiət (və ya ekosistem) hüquqlarından”1 danışmağın mümkün olub-olmaması ilə bağlı fəlsəfi əsaslarla bağlı müzakirələri ehtiva edir. Bu yanaşmalar iqlim ədalətinin təriflərini müəyyən etmək üçün
istifadə edilməli olan fundamental baxışlar kimi
qəbul edilə bilər. Bəs iqlim ədalətliliyinə konkret olaraq necə anlayış verə bilərik? Bu anlayışın ekoloji etika ilə qarşılıqlı əlaqəsi hansı formada təzahür edir? – BMT-nin Baş katibi A.Quterreşin 05 iyun 2024-cü il tarixdə çıxışında söylədiyi
kimi: “Biz artıq planetimizin imkanlarından
kənara çıxırıq və bununla da iqlim ədaləti prinsipi pozulur, çünki böhranın yaranmasında ən çox əziyyət çəkənlər ən az günahkar olanlardır” [15]. Bütövlükdə, iqlim ədaləti ən həssas təbəqələrin hüquqlarını qoruyan və iqlim dəyişikliyi və onun təsirlərinin yüklərini və faydalarını
ədalətli şəkildə bölüşən insan mərkəzli yanaşmaya nail olmaq üçün insan hüquqları və inkişafı əlaqələndirir (Dəqiqləşdirilsin!). İqlim ədaləti dünya resurslarının ədalətli idarə olunmasını tələb edir [1, s. 17].