Azərbaycan Respublikası dövlət müstəqilliyini bərpa etdiyi ilk dövrlərdən
vətəndaş cəmiyyətinin və ictimai münasibətlərin
bərqərar edilməsini, hüquqi və demokratik dövlət
quruculuğunu öz inkişafının başlıca istiqamətləri
kimi müəyyən etmişdir. 1993-cü ildə xalqımızın
dahi oğlu Ulu Öndər Heydər Əliyevin siyasi
hakimiyyətə qayıdışı ilə reallaşmağa başlayan
bu vəzifələr 1995-ci il noyabrın 12-də müstəqil
Azərbaycanın ilk Konstitusiyasının qəbulundan
sonra böyük vüsətlə həyata keçirilmişdir. Məqalədə təqdim edilən mövzunun aktuallığı, ilk
növbədə, Azərbaycan Respublikasının parlamentinin – Milli Məclisin vasitəsilə ictimai
münasibətlərin hüquqi tənziminin, tədqiqinin,
praktiki əhəmiyyətinin əsaslandırılması ilə əlaqəlidir. Milli Məclisin fəaliyyəti respublikamızda parlamentarizmin yaranması və formalaşdı-
rılması, demokratiyanın gələcək taleyi və inkişaf
forması ilə bilavasitə əlaqədardır. Vətəndaşların
parlamentdə onların maraqlarını təmsil edən
Milli Məclis üzvlərinə münasibəti bir çox hallarda parlamentin dövlət hakimiyyəti orqanları
sistemində yerini və parlamentarizmin inkişaf
perspektivlərini müəyyən edir.