İ
lk öncə qeyd edilməlidir ki, Azərbaycan
Respublikası Mülki Məcəlləsinin 340.2-
ci maddəsinin tələbinə görə, yalan əqd başqa
əqdi pərdələmək məqsədi ilə bağlanan əqddir.
Yalan əqd əhəmiyyətsizdir. Yalan əqdə onun
mahiyyəti nəzərə alınmaqla, tərəflərin həmin
əqdi bağlayarkən əslində nəzərdə tutduqları əqdə
aid olan qaydalar tətbiq edilir [1, s. 270].
Maddənin ilk iki cümləsinin tələbindən başa
düşülür ki, hər hansı əqdi pərdələmək niyyəti ilə
əsl iradəni əks etdirməyən əqdi bağlamaq həmin
əqdin əhəmiyyətsizliyinə səbəb olur, yəni onu
etibarsız edir.
Qeyd olunan maddənin üçüncü cümləsi isə
yalan əqdə onun mahiyyəti nəzərə alınmaqla, tərəflərin həmin əqdi bağlayarkən əslində
nəzərdə tutduqları əqdə aid olan qaydaların
tətbiq edilməsini nəzərdə tutur. Qeyd olunan bu
tələb hesab edirəm ki, real təcrübədə birmənalı
başa düşülmür və fərqli yanaşmaların yaranmasına səbəb olur.